Swoje doświadczenie zawodowe zdobywał na oddziale detoksykacyjnym dla narkomanów, na oddziałach psychiatrycznych w Szpitalu Nowowiejskim, Szpitalu w Tworkach i w Szpitalu Bródnowskim. Od 1992 r. pracował w warszawskich poradniach leczenia uzależnień i współuzależnień (w Rodzinnym Ośrodku Terapeutycznym dla Osób z Problemem Alkoholowym „ROTA”, przy ul. Pawińskiego; w Poradni Terapii Uzależnień przy ul. Płockiej i Elektoralnej a także w Centrum Odwykowym, gdzie był kierownikiem Rodzinnej Poradni Interwencyjno-Profilaktycznej „Od-Do”). W latach 1999-2019 był dyrektorem placówki interwencyjno-terapeutycznej – Ośrodka dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „DOM” w Warszawie. Jest od 2000 r. wykładowcą na Podyplomowym Studium Relacji Interpersonalnych i Profilaktyki Uzależnień, gdzie prowadzi zajęcia w zakresie pomocy osobom uzależnionym, współuzależnionym i DDA.

Jest również autorem publikacji:

Kryzys wieku średniego[w:] Kryzys: Pułapka czy szansa, red. M. Jankowska,M. Starzomska, Wydawnictwo Naukowe AKAPIT, Kraków, 2011.
Wiara i rozum w pomaganiu osobom z problemem alkoholowym [w:] Czy rozum jest w konflikcie z wiarą, red. J. Krokos, M. Ryś, Instytut Papieża Jana Pawła II, Warszawa, 2009.

Uzależnienie – odpowiedź na duchową pustkę,[ w:] Homo Dei. Przegląd teologiczno-duszpasterski, red. Wojciech Zagrodzki CSsR, Warszawska Prowincja Redemptorystów, Kraków, 2003.

W kierunku życia – nowe formy pracy z uzależnionymi, [w:] Między życiem a śmiercią, uzależnienia, eutanazja, sytuacje graniczne, red. W. Bołoz, M. Ryś, Wydawnictwo UKSW, Warszawa, 2002

Co warto wiedzieć o DDA? [w:] Bez pozorów. Pismo dla osób doświadczających przemocy w rodzinie alkoholowej, red. I. Lewicka, nr 1, Warszawa, 1996.

Współpracuje z Centrum Konsultacyjnym AKMED w Warszawie. Prowadzi superwizję kilku zespołów terapeutycznych w Warszawie, w Białymstoku i we Wrocławiu.
W Alma Libre prowadzi sesje indywidualne dla osób dorosłych uzależnionych od substancji psychoaktywnych i z problemami uzależnień behawioralnych, a także dla członków rodzin osób uzależnionych.

“Każdy człowiek potrzebuje drugiego człowieka – do życia, rozwoju, budowania więzi, miłości, przeżywania i poznawania głębiej samego siebie. Czasem w poszukiwaniach tego co wydaje się, że polepszy czy ubarwi nam życie możemy pobłądzi. To co wybieramy jako łatwe, szybkie i przyjemne niektórych ludzi ustawia na długi czas w przekonaniu, że można mieć to czego się zapragnie bez większego wysiłku, na skróty, że życie już takie będzie. Dla niektórych może być to alkohol, narkotyk, czy jakiś rodzaj bardzo wciągających aktywności, które z czasem przebierają na sile i nie tylko już nie sprawiają przyjemności, nie dają ulgi czy ukojenia ale też dostarczają wielu problemów. W przypadku osób dotkniętych uzależnieniami życie z pozoru łatwe na samym początku staje się koszmarem nie do zniesienia. Wtedy spotkanie z drugim człowiekiem rozumiejącym, nie oceniającym i współodczuwającym może przynieść jakiś punkt zwrotny. W terapii uzależnień i współuzależnień moje doświadczenie mówi, że bycie z drugim człowiekiem (innymi ludźmi) oparte na szczerości i prawdzie, na odwadze odsłonienia prawdziwych uczuć, czasem zranień, tajemnic, pragnień, niespełnionych oczekiwań daje nie tylko zrozumienie skąd wziął się ten mój nałóg, ale wiedzie ku uwalnianiu się od niekonstruktywnych zachowań, błędnego myślenia czy środków, które w rzeczywistości stały się protezami czy namiastkami szczęścia, wolności czy bliskości.
Zapraszam Państwa do odkrywania siebie na nowo w relacji, w której będziecie czuli się ważni, zrozumiani i zaopiekowani”